Στις 16 Ιανουαρίου, Σάββατο βράδυ, συγκεντρωθήκαμε στα γραφεία για να κόψουμε την πίτα του Συλλόγου μας. Παρόντες ήταν ο Δήμαρχος Αποκορώνου, χωριανός μας Χαρ. Κουκιανάκης, ο παπα-Μιχάλης, πολλοί χωριανοί και χωριανές κι ανάμεσά τους οι αλλοδαποί κάτοικοι του χωριού, συχωριανοί μας κι αυτοί. Είχαμε ετοιμάσει πλούσια εδέσματα και η βραδιά κύλησε όμορφα με κουβέντα και καλή διάθεση.
 |
| Ένα αναμνηστικό δωράκι για την Πρόεδρο Εύη Packeu-Κακατσάκη |
Θ' αφήσουμε όμως το χωριανό μας και πολύ καλό φίλο και συμπαραστάτη του Συλλόγου μας Βαγγέλη Κακατσάκη να περιγράψει πολύ καλύτερα τόσο τη δικιά μας συγκέντρωση όσο και την επόμενη,όπου ανήμερα τ' Αγιαντωνιού κατηφορίσαμε για το εκκλησάκι του στο Μέσα Ραφιόλι, στην άκρη του χωριού.
-------------------------------------
Ξέρει ο καθένας τ’ αλλουνού τα μάτια να διαβάζει
Γράφει ο Βαγγέλης Κακατσάκης
Στην αποσπερίδα που γι’ άλλη μια χρονιά με περίσσια αγάπη διοργάνωσαν οι γυναίκες του Νίππους, του Συλλόγου “Περβολίτσια”, με αφορμή το κόψιμο της βασιλόπιτας, αφού την ευλόγησε ο παπα-Μιχάλης, το περασμένο Σάββατο 16 του Γενάρη. Παραμονή του Αγιού Αντωνιού, μεγάλη η Χάρη του. Μια αποσπερίδα του παλιού καλού καιρού, όταν υπήρχε η δημώδης κοινωνία κι ακόμα καλύτερη. Δίχως τυπικότητες, δίχως επίσημους λόγους. Ούτε καν απ’ τον δήμαρχο Αποκορώνου Χαράλαμπο Κουκιανάκη, που ήταν παρών ως Νιππιανός. Να ’ναι καλά όλες τους, με πρώτη την πρόεδρο, την Εύη Κακατσάκη – Πακέ, που σχεδόν άμα τη επανόδω της απ’ το Παρίσι, όπου την πήγε, μετά την Αθήνα, για τέσσερις περίπου δεκαετίες η τύχη της, τις “οργάνωσε” και για να λειτουργήσουν το κοινωνείν του χωριού. Καθολική η αναγνώριση. Η πλακέτα που της επιδόθηκε από τη Βάνα Κουρή – Καπαρουδάκη, εκ μέρους όλων για την προσφορά της, λέει πολλά.
«Ολοι μας γνωριζόμαστε από ανήλικα παιδιά·/ με το
μικρό του τ’ όνομα ένας τον άλλο κράζει./ Στα μυστικά μας δεν μπορεί να βάλουμε
κλειδιά·/ ξέρει ο καθένας τ’ αλλουνού τα μάτια να διαβάζει». Και οι στίχοι
αυτοί από ένα ποίημα, που μου είχε βάλει ο δάσκαλος και είπα στις “Εξετάσεις”,
όταν πήγαινα Πέμπτη Δημοτικού, στον νου μου, ενώ τσουγκρίζαμε τα ποτήρια μας,
απολαμβάνοντας τα “πλούσια ελέη”, που η νιππιανή γυναικεία νοικοκυροσύνη είχε
στρώσει στα τραπέζια. Ο παπα-Μιχάλης, η Κούλα, ο Στελής, ο Αντώνης, η Εύη, η Βαγγελιώ,
ο Αγησίλαος, ο Μπάμπης, ο Μιχάλης, ο Δημήτρης, η Κατερίνα, ο Μανούσος, ο
Γιώργης, η Λίτσα… Νιππιανοί και Νιππιανές από γεννησιμιού τους αυτοί και
αυτές. Νιππιανοί και Νιππιανές, όμως, και όλοι και όλες, όσοι και όσες βρέθηκαν
να κατοικούν μόνιμα στο Νίππος, από κάποια χρονική στιγμή, για οποιονδήποτε
λόγο. Τον ίδιο αέρα αναπνέουμε! Πάμε μαζί, πάμε νιππιανά! Καλή συνέχεια.
Και του Αγιού Αντωνιού στο Νίππος. Στις Δεκαφτά του Γεναριού είναι κερά τ’ Αγιαντωνιού! Στο εκκλησάκι του Αγίου Αντωνίου, που βρίσκεται σ’ ένα σπήλιο στο Μέσα Ραφιόλι, λίαν πρωί την ημέρα της Χάρης του. Μου άρεσε να περνώ από εκεί στα μικράτα μου, γυρίζοντας απ’ το περβόλι μας, στον Οχουδο. Και για να κάνω τον σταυρό μου στον Αγιο που κανονικά, λόγω Παππού, έπρεπε να ’χω τ’ όνομά του (μεγάλη ιστορία αυτή), μα και για να θαυμάζω την ομορφιά του τοπίου και ν’ ακούω τα πουλιά να την τραγουδούν. Είχα χρόνια να τύχω στο πανηγύρι του. Αποσπασματικές οι μνήμες μου απ’ αυτό.
«Τον ζηλωτήν Ηλίαν τοις τρόποις μιμούμενος, τω
Βαπτιστή ευθείαις ταις τρίβοις επόμενος»… Καμία σχέση η έρημος που έζησε ο
Αγιος Αντώνιος με την ονειρεμένη αυτή σπηλιά, όπου τον έβαλε να
“κατοικοεδρεύει” η ευσέβεια των παλιών μας μέσα στις δάφνες, στους πλατάνους
και στα κυπαρίσσια. Προπάντων ύστερα απ’ τη διαμόρφωση του χώρου που έκανε ο
παπα-Μιχάλης, για την άνεση των προσκυνητών…
Εδώ παράδεισος, εδώ ο παράδεισος! Το συνειδητοποιούμε
όλοι όσοι (θα ’μαστε καμιά σαρανταριά) βρεθήκαμε “επί το αυτό”. Τόσο κατά τη
διάρκεια της λειτουργίας, που έγινε στην ιερή, πλην όμως δίχως ιερό σπηλιά, όσο
και μετά στον… πάγκο των καλιτσουνιών και των άλλων εδεσμάτων, κάτω απ’ το
υπόστεγο, “εις υγείαν” των προσφερόντων και εις μνήμην των χωριανών μας
Αντώνηδων, που βρίσκονται στο άλλο ημισφαίριο της ζωής… Και του χρόνου
αναζήτηχτοι!
-----------------------------------------------
Πολλές κι ολόθερμες ευχές σε όλους του χωριανούς και τις χωριανές, σε όλο τον κόσμο για μια Καλή Χρονιά, με υγεία, με αγάπη, με αλληλεγγύη και με προκοπή.
-----------------------------------------------
 |
| Και το φλουρί έπεσε στην Ελένη. Νάναι τυχερή η χρονιά σου Ελένη! |
