Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

Η εκδρομή του Συλλόγου "Περβολίτσια" το καλοκαίρι 2014



Μετά τις γιορτές του Δεκαπενταύγουστου και πριν φύγουν οι παραθεριστές του χωριού μας, στις 18 Αυγούστου πήγαμε στη νότια Κρήτη να δούμε πολλές ομορφιές  και…λίγες αρχαιότητες. Είχαμε μεγάλη συμμετοχή και από τα γειτονικά  χωριά, μόλις που χωρέσαμε στο λεωφορείο.





Στη μέση της διαδρομής μια σύντομη στάση στο Σπήλι για να πιούμε το περίφημο κρύο νερό από τις πηγές με τα 25 μαρμάρινα λιονταράκια. Οι περισσότεροι τα είδαν για πρώτη φορά και εντυπωσιάστηκαν.

Οταν φύγαμε, η θεία η Παπαδονικολίνα έλεγε αστεία, μας πείραζε και μας τραγουδούσε δικής της έμπνευσης μαντινάδες με το μοναδικό της τρόπο. Ό,τι χρειαζότανε για να ξεχνούμε τις στροφές του δρόμου,  «γιατί  όταν γελούμε, οι ζαλάδες φοβούνται και... δε μας πιάνουνε» έλεγε.





Είδαμε ωραία μέρη, βουνά, χωριά μικρά και μεγάλα, καθαρά και νοικοκυρεμένα. Ξαφνικά φάνηκε μπροστά μας ο κάμπος της Μεσσαράς! Καμαρώσαμε την απλάδα του και μερικοί την παρομοίασαν με «θάλασσα από πλαστικό» εξαιτίας των αμέτρητων θερμοκηπίων, που εδώ και δεκαετίες μας στέρησαν το σιτοβολώνα της Κρήτης.



Συνεχίσαμε το δρόμο μας με προορισμό την όμορφη και γραφική Αγία Γαλήνη.   είδαμε το λοφίσκο που η μυθολογία μας θέλει να έχουν απογειωθεί ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος. Βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και απλωθήκαμε στα καφενεία μπροστά στη θάλασσα, κάναμε βόλτα στο ήσυχο λιμανάκι. Δεν έμοιαζε καθόλου με το ψαροχώρι που παρουσιάζουν οι τουριστικοί οδηγοί,  απολαύσαμε όμως την ηρεμία και την ομορφιά του μ’ ένα καφεδάκι στη δροσιά. Φύγαμε κεφάτοι και χαλαρωμένοι και το λεωφωρείο μας αναρριχήθηκε στο λόφο της Φαιστού για την επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο. Αυτό ήταν για μερικούς μια ανακάλυψη και μιά καινούργια εμπειρία. Είχαμε αρκετούς νέους στην παρέα που τους ενδιέφερε η αρχαιολογία, αλλά  και οι πιό ηλικιωμένοι ακολούθησαν με κουράγιο παρ’ όλη τη ζέστη. Διψασμένοι καταφύγαμε στο αναψυκτήριο απ’όπου χαρήκαμε τη μαγευτική θέα, είχαμε όλη τη Μεσσαρά στα πόδια μας.





Πεινασμένοι όλοι για τα καλά φύγαμε για τα φημισμένα Μάταλα όπου μας περίμεναν οι λαξευτές από την αρχαιότητα σπηλιές που τόσο τις λάτρεψαν «τα παιδιά των λουλουδιών» κατά τη δεκαετία του 70 μέχρι και σήμερα και έκαναν τη μαγική εκείνη απόκρημνη ακτή παγκοσμίως γνωστή. Διασκορπιστήκαμε στα διάφορα εστιατόρια με φόντο τα σπήλαια και πολύ όρεξη για το καλό φαγητό που ονειρευόμαστε τόση ώρα!



 Η παραλία είχε λίγους λουόμενους, η θάλασσα ήταν φουσκωμένη και μόνο οι θαρραλέοι βούτηξαν, οι υπόλοιποι σεργιάνισαν για ενθύμια, κάρτες, και...παγωτά!

Επρεπε όμως να φύγουμε και να κάνουμε πάλι μια στάση στό Σπήλι για ξεμούδιασμα, νερό και ... να φάμε μπακλαβά! Στη διαδρομή επιστροφής είχαμε μαντινάδες, ανέκδοτα και  μουσική.








Περάσαμε ωραία στην εκδρομή μας, για μια φορά αφήσαμε τις έννοιες στην άκρη και χαρήκαμε την ομορφιά του νησιού μας με καλή παρέα. Ελάτε και σεις το προσεχές καλοκαίρι στην εκδρομή μας, περνάμε πάντα καλά με συντροφιά. Οι σκοτούρες  μένουν πίσω.

Εύη - Packeu -Κακατσάκη              

evianippos@hotmail.fr"Περβολίτσια" στη Νότια Κρήτη το καλοκαίρι 2014

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου